نمیدانم کجا بود که خواندم،مهم هم نیست که در کجا خوانده ام 

نوشته بود که : (بعد از اتفاق های ناگوار ما نیاز به  حامی داریم ). 


شاید به همین دلیل است که می گویند: مردان بزرگ در کنار  همسران خود رشد می کنند.


(البته این حامی ممکن است زن یا مرد باشد و  به نظر من اامی در جنس مخالف بودن آن نیست )


ولی مهم است که حداقل یک کسی در کنار ما باشد که در هنگام پستی و بلندی های زندگی ، حواسمان به او  باشد و این مارا دلگرم کند که کسی هست که با او حرف بزنیم . گاهی همین حرف زدنها ،  به تنهایی ما را آرام می کند. 


البته او با بقیه فرق دارد.  جنس او متفاوت از سایرین است .


 همین باعث میشود که بی اضطراب و تشویش خاطر ، پیش او شکستت و دلیل شکستت را بازگو کنی و هیچ ترسی به خود راه ندهی که ممکن است زمانی از این اطلاعاتی که در اختیارش می گذاری بر علیه تو استفاده خواهد کرد.


حتی گاهی کسانی هستند که به آنها آنقدر نزدیک و صمیمی هستیم که نیازی نیست با آنها صحبت کنیم . 

 همین که به آنها بگویی بیا با هم بیرون برویم و او اجابت کند کافی است . اندکی با او قدم می زنی و  حال تو خوب می شود.





مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها